ກົນລະຍຸດການປັບຕົວສ່ວນປະສົມທາງການຕະຫຼາດຂອງຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍຕໍ່ກັບການຂະຫຍາຍຕົວຂອງຮ້ານຄ້າສະໄໝໃໝ່ ໃນເຂດເມືອງໄຊເສດຖາ
The Adaptation Of Marketing Mix Strategies Of Conventional Retail Shop On Modern Retail Shop Expansion In Xaysettha District
ນາງ ສຸພາພອນ ສີລິວັນ
ນາງ ມິໂມລິ ໄຊຍະກຸມມານ

ບົດຄັດຫຍໍ້
ການສຶກສາກົນລະຍຸດການປັບຕົວຂອງຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍຕໍ່ກັບການຂະຫຍາຍຕົວຂອງ ຮ້ານຄ້າສະໄໝໃໝ່ໃນເຂດເມືອງໄຊເສດຖາ ມີຈຸດປະສົງເພື່ອຊອກຮູ້ ຜົນກະທົບຈາກການ ຂະຫຍາຍຕົວຂອງຮ້ານຄ້າສະໄໝໃໝ່ຕໍ່ກັບຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍທົ່ວໄປ ໃນເຂດເມືອງໄຊເສດຖາ ແລະ ເພື່ອສຶກສາກົນລະຍຸດການປັບຕົວຂອງຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍຈາກການຂະຫຍາຍຕົວຂອງຮ້ານ ຄ້າສະໄໝໃໝ່ ໃນເຂດເມືອງໄຊເສດຖາ. ການສຶກສາໃນຄັ້ງນີ້ ເປັນການສຶກສາແບບປະລິມານໂດຍ ນໍາໃຊ້ແບບສອບຖາມຕົວຈິງໃນການລົງເກັບກຳຂໍ້ມູນ ເຊິ່ງກຸ່ມປະຊາກອນຕົວຢ່າງທີ່ນໍາໃຊ້ໃນການ ສຶກສາຄັ້ງນີ້ ແມ່ນຜູ້ປະກອບການຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍຈໍານວນ 168 ຮ້ານຄ້າ. ວິເຄາະຂໍ້ມູນທີ່ໄດ້ມາ ໂດຍນໍາໃຊ້ໂປຣແກຣມ SPSS Version29, ສະຖິຕິທີ່ນໍາໃຊ້ໄດ້ແກ່: ຄ່າຄວາມຖີ່, ຄ່າສ່ວນຮ້ອຍ, ຄ່າ ສະເລ່ຍ ແລະ ຄ່າຜັນປ່ຽນມາດຖານ.
ຜົນການວິເຄາະພົບເຫັນວ່າ: ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຜູ້ປະກອບການຮ້ານຄ້າຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍສ່ວນ ຫຼາຍແມ່ນເພດຍິງ, ອາຍຸລະຫວ່າງ 41-55 ປີ,ການສຶກສາລະດັບ ການສຶກສາສາມັນ, ອາຊີບສ່ວນ ໃຫ່ຍແມ່ນປະກອບອາຊີບຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍ, ລາຍຮັບຕໍ່ເດືອນຂອງຮ້ານຄ້າແມ່ນຕໍ່າກວ່າ ຫຼື ເທົ່າ ກັບ 5.000.000 ກີບ, ທຳເລທີ່ຕັ້ງສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຕິດຖະໜົນໃຫ່ຍ, ໄລຍະເວລາການດໍາເນີນທຸລະ ກິດສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຫຼາຍກວ່າ 10ປີຂຶ້ນໄປ, ເວລາເປີດປິດໃຫ້ບໍລິການສ່ວນຫຼາຍແມ່ນ 7:00-20:00. ຂໍ້ ມູນຜົນກະທົບທີ່ໄດ້ຮັບຈາກຮ້ານຄ້າສະໄໝໃໝ່ມີດັ່ງນີ້: ຍອດຂາຍຂອງຂອງຜູ້ປະກອບການຮ້ານຄ້າ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນເທົ່າເດີມ, ຈໍານວນລູກຄ້າແມ່ນເທົ່າເດີມ, ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການດໍາເນີນງານແມ່ນເທົ່າ ເດີມ, ຜົນກຳໄລແມ່ນເທົ່າເດີມ, ຈໍານວນສິນຄ້າຄົງເຫຼືອພາຍໃນຮ້ານແມ່ນເທົ່າເດີມ, ການນໍາເຂົ້າ ສິນຄ້າແມ່ນເທົ່າເດີມ, ຄ່າຄອງຊີບທີ່ເພີ່ມຂື້ນໃນປັດຈຸບັນມີຜົນຕໍ່ຍອດຂາຍຂອງຮ້ານແມ່ນເທົ່າເດີມ.
ການວິເຄາະລະດັບຄວາມສໍາຄັນຂອງກົນລະຍຸດການປັບຕົວຂອງຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຍ່ອຍໃນ ເຂດເມືອງໄຊເສດຖາ ໂດຍນໍາໃຊ້ປັດໄຈສ່ວນປະສົມທາງການຕະຫຼາດ 4Ps ໂດຍມີລະດັບຄວາມ ສໍາຄັນສະເລ່ຍໂດຍລວມ 4 ດ້ານແມ່ນ ລະດັບຄວາມສໍາຄັນໜ້ອຍ (X = 2.34), ເຊິ່ງດ້ານທີ່ມີຄວາມ ສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນດ້ານຜະລິດຕະພັນ (X = 2.79), ດ້ານລາຄາ (X = 2.62), ດ້ານຊ່ອງ ທາງການຈັດຈ ໍາໜ່າຍ (X = 2.77), ດ້ານການສົ່ງເສີມການຕະຫຼາດ (X = 1.17).

Download